Toen ik 12 maart mijn pand verliet, had ik geen flauw idee dat dat mogelijk de laatste keer in lange tijd zou zijn dat ik daar les zou geven of een sessie. Volgens mij zijn we met z’n allen flink geschrokken van de vaart die het coronavirus plots nam. Want waar dat eerst een ver-van-ons-bed-show leek, heeft het virus inmiddels heel Nederland plat gelegd, met het dwingende advies: Blijf zoveel mogelijk thuis!
[blockquote author=”” link=”” target=”_blank”]“Veel zin heeft het niet om je er druk om te maken”[/blockquote]
Het advies om thuis te blijven betekent voor velen een drastische switch qua levensstijl, zo ook voor mij. Niet meer naar werk (en dus geen sociaal contact met collega’s), niet meer naar de sportschool, niet meer gezellig afspreken met elkaar en wat drinken in de (koffie)bar om de hoek, geen film meer pakken als je daar zin in hebt.
Hoe naar de crisis situatie er momenteel ook uitziet, veel zin heeft het niet om je er druk over te maken. Het enige wat je kan doen is er het beste van maken. En ergens merk ik dat het verkleinen van mijn wereld mij redelijk af gaat. Naast het werk in het pand van de Academy is het kantoor van mijn bedrijf aan huis gevestigd. Dat maakt dat ik al veel thuis werkte. Voor mij als hoog sensitief persoon is de wereld heel vaak, veel en raak ik gemakkelijk overprikkeld, moe met hoofdpijn als gevolg.
[blockquote author=”” link=”” target=”_blank”]“Ik ben niet altijd even dol op verjaardagen, opgelegde afspraken en kletspraatjes”[/blockquote]
Naast het missen van de kinderen die nu ook op afstand blijven haalt het cocoonen de druk even van het sociale leven en dat geeft mij lucht. Bekentenis: “Ik ben niet altijd even dol op verjaardagen, opgelegde afspraken en kletspraatjes, noem het verplichte nummers”. Ze kosten mij bakken energie en word er doodmoe van. De crisis haalt ze bij mij weg en dat is fijn. Zodra het normale leven weer van start gaat hoop ik dat iedereen om mij heen dit gelezen heeft zodat ik met meer liefde en gemak af kan gaan melden!
De crisis daagt uit tot flexibiliteit en omdenken, we mogen onze lessen geven middels Zoom, modules worden opgenomen op video en maken we zo behoorlijk veel uren. Het is mooi dat we nu bereiken wat ergens altijd al een goed idee leek voor de toekomst en nu gaat het in een versneld tempo door de kabel. We gaan meer en meer creëren dat iedereen nu online vanaf elke locatie mee kan doen met de lesdagen die we aanbieden, hoe mooi is dat!
[blockquote author=”” link=”” target=”_blank”]“Dat schept toch een band”[/blockquote]
We mogen onszelf echt afvragen wat belangrijk is ons leven, waar we heen willen en op welke manier dit goed voor ons is binnen onze omgeving en vooral; is het ondersteund aan het grotere geheel wat ik doe?
Mijn persoonlijk inzicht is een bevestiging van wat ik ergens al wist!
Waar het werkelijk om gaat is het waarderen van wat ‘moeder natuur’ ons schenkt. We leren weer wat gelijkheid is. Niemand kan zich immers tegen het virus verweren, blank, zwart, arm, rijk, gelovig of atheïst. Dat schept toch een band en het maakt ons hopelijk bescheiden.
Liefs Anne Marie van Bilsen